Ο Δεκαπενταύγουστος, η μεγαλύτερη θεομητορική γιορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, σηματοδοτεί το τέλος της δεκαπενθήμερης νηστείας και γιορτάζεται με πανηγύρια και τραπέζια από άκρη σε άκρη της χώρας. Οι γαστρονομικές παραδόσεις διαφέρουν σημαντικά από τόπο σε τόπο, χαρίζοντας μοναδικές τοπικές γεύσεις.
-
Θάσος – Μοσχάρι ή κουνέλι στιφάδο, το «καμάρι» των νοικοκυρών, συνοδεία άφθονου κόκκινου κρασιού.
-
Εύβοια & Πελοπόννησος – Κόκορας κοκκινιστός με χοντρό μακαρόνι και τυροπιτάρια.
-
Κέρκυρα – Παστιτσάδα με το χαρακτηριστικό μίγμα μπαχαρικών «σπετσερικό».
-
Θράκη, Αστυπάλαια, Λέσβος, Κρήτη – Αρνάκι ή κατσίκι γεμιστό με ρύζι, μυρωδικά και τυριά.
-
Τζιά & Αμοργός – Πατατάτο με γίδινο κρέας, πατάτες και ντόπιο πελτέ, μαγειρεμένο σε καζάνι.
-
Νάξος – Το παραδοσιακό ρόστο, χοιρινό σε κρασί και ντομάτα, σερβιρισμένο με μακαρόνια.
-
Κρήτη – Πιλάφι από ζωμό γίδας ή αρνιού, ζεματισμένο με στακοβούτυρο, συνοδεία ρακής.
Ο «μικρός Πάσχα» του καλοκαιριού δεν είναι απλώς θρησκευτική γιορτή αλλά και κορύφωση της τοπικής γαστρονομίας, όπου η κάθε περιοχή τιμά την Παναγία με το δικό της ξεχωριστό πιάτο.
