Μία στις πέντε πολύτεκνες οικογένειες, καθώς και ένα στα τέσσερα μονογονεϊκά νοικοκυριά με τη μητέρα ως επικεφαλής πλήττονται από Οικονομική Παιδική Φτώχεια, σύμφωνα με το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ).
Τα παραπάνω προκύπτουν βάσει των στοιχείων που έδωσε την Παρασκευή (17/10) στη δημοσιότητα στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας για την Εξάλειψη της Φτώχειας που τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Οκτωβρίου.
Έτσι, το ΚΕΠΕ ανακοίνωσε τον Δείκτη Πολυδιάστατης Παιδικής Φτώχειας που βασίζεται στη μεγάλη έρευνα που διεξήγαγε σε 3.076 μαθητές σε όλη τη χώρα, κατά το σχολικό έτος 2024–2025, με τον Δείκτη να διαμορφώνεται στο 5,5%.
Όπως φαίνεται στον παρακάτω χάρτη, η Στερεά Ελλάδα σημειώνει το υψηλότερο ποσοστό πολυδιάστατης παιδικής φτώχειας (8,56%), με οριακή στατιστική σημαντικότητα, ενώ ακολουθούν οι Περιφέρειες Αττικής, Θεσσαλίας και Ιονίων Νήσων.
Η Οικονομική Παιδική Φτώχεια στην Ελλάδα φτάνει το 9,2%, την ώρα που η Μη Οικονομική Παιδική Φτώχεια αγγίζει το 12,5%.
Συγκεκριμένα, υψηλότερη καταγράφεται η Οικονομική Παιδική Φτώχεια (21,1%) σε πολύτεκνες οικογένειες, σε αγροτικές, νησιωτικές και ορεινές περιοχές (10,6%) και σε μονογονεϊκά νοικοκυριά με τη μητέρα ως επικεφαλής (25,7%).
Αντίστοιχα, η Μη Οικονομική Παιδική Φτώχεια σημειώνεται ως υψηλότερη (14,2%) σε παιδιά της σχολικής βαθμίδας του Γυμνασίου.
Συνοψίζοντας, τα αποτελέσματα της έρευνας υπογραμμίζουν ότι η παιδική φτώχεια στην Ελλάδα είναι ένα πολύπλευρο φαινόμενο, το οποίο επηρεάζεται έντονα από παράγοντες όπως ο τόπος διαμονής, η οικογενειακή σύνθεση και τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των παιδιών.
Πώς υπολογίζεται ο Δείκτης Παιδικής Φτώχειας
Στο πλαίσιο της διεθνούς στροφής από τους παραδοσιακούς δείκτες φτώχειας προς πιο σύνθετες μεθόδους μέτρησης, το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) ανέπτυξε τον Δείκτη Πολυδιάστατης Παιδικής Φτώχειας. Ο Δείκτης αυτός αξιοποιεί πρωτογενή μικροδεδομένα που αφορούν αποκλειστικά τον παιδικό πληθυσμό, καλύπτοντας έτσι ένα σημαντικό κενό στην ερευνητική ανάλυση του φαινομένου.
Ο στόχος του είναι να καταγράψει σε βάθος και διαχρονικά τις πολλαπλές στερήσεις που βιώνουν τα παιδιά – όχι μόνο οικονομικές, αλλά και κοινωνικές ή άλλες μη χρηματικές. Σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς δείκτες, περιλαμβάνει καινοτόμες διαστάσεις που αποτυπώνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το επίπεδο ευημερίας των παιδιών, ανάλογα με την ηλικία τους, τη γεωγραφική περιοχή όπου ζουν, τον τύπο του οικισμού και την κοινωνικοοικονομική ομάδα στην οποία ανήκουν.
rosa.gr
