Αν νιώθεις ότι με κάποιους ανθρώπους «επικοινωνείς» πιο εύκολα δεν είναι ιδέα σου - η θεωρία του «interbrain synchrony» σε επιβεβαιώνει!
Όχι όλες οι συζητήσεις δεν είναι ίδιες. Υπάρχουν φορές που μπορεί να μιλάς με κάποιον για ώρες και να σου φαίνεται πως έχουν περάσει μόνο λίγα λεπτά. Οι λέξεις ρέουν φυσικά, χωρίς άβολες παύσεις, χωρίς να χρειάζεται να σκεφτείς τι θα πεις στη συνέχεια. Υπάρχει μια αρμονική εναλλαγή - εσύ μιλάς, ο άλλος ακούει, μετά το αντίθετο - σαν ένας χορός με ρυθμό που δεν χρειάζεται οδηγίες.
Και μετά υπάρχουν και οι «άλλες» συζητήσεις. Εκείνες που μοιάζουν με μεσαιωνικό βασανιστήριο. Μονότονα «ναι» και «όχι» γεμίζουν τον αέρα, κι εσύ ψάχνεις απεγνωσμένα τρόπο να ξεφύγεις.
Το απλό «Είμαστε στην ίδια σελίδα» του Callum Turner στη Dua Lipa μάς θύμισε αυτό που είχαμε ξεχάσει
Η επιστήμη του «κλικ»
Σε πρόσφατη συνέντευξη στο πλαίσιο της σειράς Mini Philosophy, ο νευροεπιστήμονας Ben Rein εξηγεί τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν μια συζήτηση «κυλάει» αβίαστα. Και αυτό που λέει, δίνει κυριολεκτικό νόημα στη φράση «είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος».
Η ανθρώπινη ψυχολογία δεν είναι ακριβής επιστήμη - υπάρχουν αμέτρητες εξαιρέσεις σε κάθε κανόνα.
Η νευροεπιστήμη όμως προσπαθεί να ανακαλύψει τις βιολογικές βάσεις της κοινωνικής μας συμπεριφοράς. Σύμφωνα με τον Rein, δεν είναι μόνο το περιβάλλον μας που παίζει ρόλο στο πώς συνδεόμαστε με τους άλλους, αλλά και η ίδια η δομή του εγκεφάλου μας.
Έρευνες δείχνουν ότι οι καλοί φίλοι έχουν πιο παρόμοιες εγκεφαλικές δομές στις περιοχές που σχετίζονται με την κοινωνική αντίληψη. Αυτό το φαινόμενο λέγεται ομοφιλία - δηλαδή, η τάση να μας ελκύουν άνθρωποι που μοιάζουν με εμάς. Όταν λοιπόν "κολλάμε" με κάποιον, μπορεί πράγματι οι εγκέφαλοί μας να λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο.
Εγκεφαλικός συγχρονισμός: ένα φαινόμενο βγαλμένο από επιστημονική φαντασία
Ο Rein μιλά επίσης για κάτι που ακούγεται σχεδόν εξωπραγματικό: το interbrain synchrony - ή αλλιώς, «συγχρονισμός εγκεφάλων».
Όταν δύο άνθρωποι αλληλεπιδρούν, γελούν, συνεργάζονται ή απλώς μοιράζονται μια στιγμή, οι εγκέφαλοί τους μπορούν να παρουσιάσουν παρόμοια μοτίβα δραστηριότητας.
Γιατί η «θεωρία της Nutella» θα σε κάνει να δεις διαφορετικά αυτό που θεωρείς απόρριψη
«Αν βάζαμε δύο ανθρώπους που επικοινωνούν σε έναν εγκεφαλικό τομογράφο, θα βλέπαμε σχεδόν ταυτόσημα σχήματα ενεργοποίησης σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου», λέει ο Rein.
«Αυτός ο συγχρονισμός φαίνεται να βοηθά στη συνεργασία και στην κατανόηση. Ίσως, λοιπόν, όταν “ταιριάζεις” με κάποιον, οι εγκέφαλοί σας πραγματικά “συντονίζονται”».
Πώς να μπεις στο ίδιο μήκος κύματος
Αν θέλεις οι συζητήσεις σου να κυλούν πιο φυσικά, μπορείς να βοηθήσεις τον εγκέφαλό σου να συγχρονιστεί:
- Κοίτα τον άλλον στα μάτια.
- Καθίστε αντικριστά.
- Μοιραστείτε μια δραστηριότητα ή μια ιστορία.
Οι επιστήμονες ονομάζουν αυτές τις πρακτικές νευρωνική σύζευξη και φαίνεται πως ενισχύουν την κατανόηση και τη ροή της επικοινωνίας.
Δεν φταις εσύ (ή τουλάχιστον όχι μόνο εσύ)
Αν κάποια συζήτηση δεν «κολλάει», μην το παίρνεις προσωπικά. Μπορεί να μην υπάρχει μυστήριο ή «χημεία» - ίσως απλώς οι εγκέφαλοί σας δεν είναι συμβατοί εκείνη τη στιγμή. Ίσως είσαι κουρασμένος, πεινασμένος, ή απλώς το μυαλό σου επεξεργάζεται ακόμα κάτι άλλο.
Η αίσθηση λοιπόν ότι συνδέεσαι με κάποιον, δεν είναι φαντασία, είναι πιθανόν μια πραγματική βιολογική συγχρονία - ένας αόρατος «νευρικός χορός» που μας επιτρέπει να νιώθουμε, έστω για λίγο, απόλυτα συντονισμένοι με έναν άλλο άνθρωπο.
Queen.gr
