Τη σαφή αντίθεσή της στην αφαίρεση αρμοδιοτήτων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε θέματα ύδρευσης εκφράζει η περιφερειακή παράταξη «Πατρίδα μας η Στερεά», με αφορμή τη συζήτηση για την υπαγωγή δήμων και ΔΕΥΑ της Βοιωτίας, της Φωκίδας και της Εύβοιας στην ΕΥΔΑΠ.
Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι η σχεδιαζόμενη συγκεντροποίηση «αφαιρεί τον αποφασιστικό ρόλο των Δήμων και της Περιφέρειας» και μετατρέπει τους θεσμούς της Αυτοδιοίκησης σε «εξαρτήματα της κεντρικής εξουσίας». Όπως αναφέρει η παράταξη, η μεταφορά της διαχείρισης στην ΕΥΔΑΠ, χωρίς τα απαραίτητα εγγειοβελτιωτικά έργα στους κάμπους της Περιφέρειας – Κωπαΐδα, Σπερχειάδα, Ληλάντιο Πεδίο, Μεσσάπια – θα επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στον πρωτογενή τομέα και θα οδηγήσει σε ερήμωση των τοπικών κοινωνιών.
Η παράταξη επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη συνιστά «την αρχή αφαίρεσης κρίσιμων αρμοδιοτήτων από την Αυτοδιοίκηση», κατά παράβαση – όπως αναφέρει – του Συντάγματος και του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας. Παράλληλα, κάνει λόγο για «ασφυκτική πίεση και έλλειψη πόρων», που έχουν μετατρέψει τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς σε «ζητιάνους του κεντρικού κράτους».
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο κρίσιμο ζήτημα των κλιματικών αλλαγών, το οποίο καθιστά τη διαχείριση των υδάτινων πόρων «κεφαλαιώδες θέμα» για την Περιφέρεια. Η ύδρευση και η άρδευση, σημειώνει η παράταξη, αποτελούν βασικές προτεραιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και όχι της κεντρικής διοίκησης.
Η «Πατρίδα μας η Στερεά» επαναφέρει την πάγια πρότασή της για δημιουργία ενιαίου περιφερειακού φορέα ολιστικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων, ο οποίος θα:
-
μελετά, ερευνά και υποστηρίζει Δήμους, ΔΕΥΑ και ΤΟΕΒ,
-
επεξεργάζεται σχέδια για ύδρευση και άρδευση,
-
αναζητά πόρους,
-
συνεργάζεται με ερευνητικά κέντρα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο,
-
και θα λειτουργεί με αυτονομία, χωρίς χειραγώγηση από την κεντρική εξουσία.
Η παράταξη τονίζει ότι η αρμοδιότητα της ύδρευσης πρέπει να παραμείνει σε Δήμους και ΔΕΥΑ, ενώ η άρδευση στους ΤΟΕΒ, αγροτικούς συλλόγους και την Περιφέρεια.
Κλείνοντας, υπογραμμίζεται ότι οι περιφερειακοί θεσμοί οφείλουν να αποτελούν ισότιμους συνομιλητές της κεντρικής διοίκησης:
«Γνωρίζουμε, θέλουμε και μπορούμε να διεκδικήσουμε πόρους και έργα και να διαχειριστούμε συλλογικά, συνεργατικά και αποτελεσματικά τους υδάτινους πόρους», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
