Σε χειρότερη μοίρα είναι οι άνεργοι της ηλικιακής ομάδας 55+, οι οποίοι δεν συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.
Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Ένας στους 3 ανέργους είναι άνω των 55 ετών. Εξ αυτών το 72% βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας για περισσότερους από 12 μήνες (μακροχρόνια άνεργοι), ενώ λαμβάνει επιδότηση μόλις το 12,26% αυτών…
Τα αποκαρδιωτικά στοιχεία για όσους εξακολουθούν να μηνούν εκτός παραγωγικής διαδικασίας παρά την οικονομική μεγέθυνση (σ.σ. ανεργία πέριξ του 9%), έρχονται από μελέτη των εργαζομένων του ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) και συγκεκραμένα του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων ΟΑΕΔ-τ.ΟΕΕ-τ.ΟΕΚ.
Με βάση τη μελέτη, η οποία κλίθηκε να απαντήσει όσον αφορά τη χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα του προγράμματος απασχόλησης για τους άνω των 55 ετών, το οποίο προσφέρει επιδοτούμενη απασχόληση για 12+12 μήνες (σ.σ. καταβάλλεται το 75% του συνολικού μισθολογικού κόστους και μέχρι 750 ευρώ), σε χειρότερη μοίρα είναι οι άνεργοι (της ηλικιακής ομάδας 55+) οι οποίοι δεν συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.
Να σημειωθεί ότι η ανεργία των μεγαλύτερης ηλικία ανέργων οφείλεται τόσο στο εργασιακό κόστος, στον βαθμό που οι παλαιότεροι μισθωτοί έχουν χρονοεπιδόματα (3ετίας και μέχρι 30% πάνω στον συμβατικό μισθό), όσο και καθώς δεν είναι επαρκώς εξοικειωμένοι με την τεχνολογία ή δεν μπορούν, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, να μετακινηθούν σε άλλη γεωγραφική περιφέρεια προκειμένου να αναλάβουν εργασία…
Σύμβαση μέχρι τη συνταξιοδότηση
Παρότι θεωρείται κρίσιμη η διάρκεια των συμβάσεων στα προγράμματα της ΔΥΠΑ, συχνά δεν επαρκεί ο χρόνος για τη θεμελίωση σύνταξης, κάτι που επιβεβαιώνεται και μέσα από τη δικαστική απόφαση 2140/2025. Η απόφαση ορίζει ότι η λήξη χρηματοδότησης (σ.σ. μετά από 24 μήνες) δεν σημαίνει αυτόματα και λήξη σύμβασης όταν δεν έχει επιτευχθεί ο κοινωνικός σκοπός του προγράμματος, δηλαδή της συμπλήρωσης των απαιτούμενων ενσήμων για τη συνταξιοδότηση.
Η μελέτη του Πανελληνίου Συλλόγου Υπαλλήλων ΟΑΕΔ-τ.ΟΕΕ-τ.ΟΕΚ επισημαίνει ότι το πρόγραμμα κατέγραψε ως θετικά την ενίσχυση της ενεργούς γήρανσης και την κοινωνική συνοχή, την υποστήριξη λειτουργίας Δημόσιων υπηρεσιών και Δήμων και την αύξηση των εισφορών περιορίζοντας την αδήλωτη και υποδηλωθείσα εργασία αλλά ο επανασχεδιασμός και η εφαρμογή του δεν εξασφάλισαν σε πολλούς ωφελούμενους την επίτευξη του βασικού σκοπού του και εντοπίζει συγκεκριμένα προβλήματα:
- Απουσία προτεραιότητας στην επιλογή των δικαιούχων σε όσους υπολείπονται λίγο χρονικό διάστημα απασχόλησης για σύνταξη → κίνδυνος αδικιών
- Έλλειψη απογραφής αναγκών προσωπικού των φορέων → πιθανή αναντιστοιχία θέσεων και πραγματικών υπηρεσιακών απαιτήσεων
- Χρονική διάρκεια συμβάσεων που δεν εγγυάται θεμελίωση σύνταξης για όλους
- Ελλιπής διαφάνεια όσον αφορά την κατανομή θέσεων και τα αποτελέσματα
- Κίνδυνος επιστροφής στην ανεργία μετά το τέλος επιχορήγησης.
Μοριοδότηση με την ηλικία
Η μελέτη καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής:
- Θεσμοθέτηση μοριοδότησης με βάση τη συνταξιοδοτική απόσταση, την ηλικία, την διάρκεια ανεργίας.
- Παράταση των συμβάσεων πέραν της διετούς επιχορήγησης, έως ότου θεμελιωθεί σύνταξη όπου απαιτείται.
- Δημοσιοποίηση ποσοτικών στοιχείων για την αξιολόγηση αποτελεσματικότητας.
- Ενημέρωση των ωφελουμένων και αξιοποίηση πλήρων εργασιακών δικαιωμάτων, όπως η υπερωριακή απασχόληση.
- Παράταση των υφιστάμενων συμβάσεων μέχρι την θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος
Επιπροσθέτως προτείνεται μια διττή προσέγγιση πολιτικής: από τη μία, υποστήριξη όσων βρίσκονται πολύ κοντά στη σύνταξη μέσω ενός «Προγράμματος Γέφυρα» του Δημοσίου επιχορηγούμενο από τη Δ.ΥΠ.Α, και από την άλλη την ένταξη στην αγορά εργασίας του ιδιωτικού τομέα με εκπαίδευση, κίνητρα και φορολογικές παρεμβάσεις για όσους απέχουν περισσότερο από τη συμπλήρωση των απαιτούμενων ενσήμων για συνταξιοδότηση.
iEidiseis.gr
