Οι δυνάμεις που κινούν τις παλίρροιες των ωκεανών λειτουργούν σαν ένα μικροσκοπικό φρένο στον περιστρεφόμενο πλανήτη, προσθέτοντας χρόνο στην ημέρα.
Οι περισσότεροι από εμάς μαθαίνουμε ότι μια ημέρα είναι 24 ώρες, επειδή έτσι διαχειριζόμαστε τα σχολικά προγράμματα, τις βάρδιες εργασίας και το ξυπνητήρι. Αλλά αν μετρήσετε την περιστροφή της Γης χρησιμοποιώντας μακρινά αστέρια αντί για τον Ήλιο, θα λάβετε μια ελαφρώς μικρότερη τιμή που ονομάζεται αστρική ημέρα, η οποία εξηγείται με απλά λόγια από το Space Place της NASA.
Όπως αναφέρει το ecoticias, αυτή η διαφορά δεν είναι λάθος, είναι απλώς δύο τρόποι μέτρησης της κίνησης. Η Γη περιστρέφεται ενώ κινείται και γύρω από τον Ήλιο, επομένως ο πλανήτης πρέπει να περιστραφεί λίγο περισσότερο για να εμφανιστεί ξανά ο Ήλιος στο ίδιο σημείο στον ουρανό.
Και εδώ είναι το σημαντικότερο σημείο: ακόμη και η 24ωρη «ηλιακή ημέρα» δεν είναι απόλυτα σταθερή. Ταλαντεύεται σε μικρές ποσότητες και σε πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα έχει μεγαλύτερη τάση.
Η Σελήνη είναι ο κύριος λόγος που η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται.
Οι ωκεανοί της Γης διογκώνονται λόγω της βαρύτητας της Σελήνης, δημιουργώντας παλίρροιες που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται. Αλλά οι παλιρροιακές εξογκώσεις δεν ευθυγραμμίζονται τέλεια με τη Σελήνη, επειδή οι ωκεανοί και ο πυθμένας δημιουργούν τριβή και αυτή η τριβή κλέβει λίγη περιστροφική ενέργεια από τη Γη.
Μια σαφής, επίσημη περιγραφή αυτής της διαδικασίας περιγράφεται στην εξήγηση της NASA για την έκλειψη και την περιστροφή της Γης. Στην πράξη, η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται και η Σελήνη απομακρύνεται αργά καθώς το σύστημα ανταλλάσσει ενέργεια.
Αν αυτό ακούγεται αφηρημένο, φανταστείτε να σπρώχνετε μια περιστρεφόμενη καρέκλα γραφείου με το πόδι σας να σέρνεται ελαφρά στο πάτωμα. Η καρέκλα συνεχίζει να περιστρέφεται, αλλά σταδιακά χάνει ταχύτητα.
Πώς μπορούν οι επιστήμονες να καταλάβουν ότι ο πλανήτης επιβραδύνεται
Δεν μπορείτε να νιώσετε τη Γη να χάνει ούτε ένα μικρό κλάσμα του δευτερολέπτου κατά τη διάρκεια μιας ζωής. Πώς λοιπόν ξέρουν οι ερευνητές ότι συμβαίνει αυτό; Συγκρίνουν εξαιρετικά ακριβή ρολόγια με αστρονομικές παρατηρήσεις και μακρά ιστορικά αρχεία, συμπεριλαμβανομένων των παλιών χρονισμών έκλειψης.
Η σύγχρονη χρονομέτρηση παρακολουθεί επίσης μικρές αναντιστοιχίες μεταξύ της ώρας του ρολογιού και της περιστροφής της Γης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οργανισμοί όπως η Διεθνής Υπηρεσία Περιστροφής και Συστημάτων Αναφοράς της Γης δημοσιεύουν επίσημα δελτία που σχετίζονται με τον προσανατολισμό και τον χρονισμό της Γης.
Από την πλευρά του ρολογιού, το Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) εξηγεί πώς έχουν χρησιμοποιηθεί τα δίσεκτα δευτερόλεπτα για να διατηρείται η παγκόσμια ώρα κοντά στην περιστροφή της Γης. Το Ναυτικό Αστεροσκοπείο των ΗΠΑ δημοσιεύει δημόσιες ανακοινώσεις δίσεκτων δευτερολέπτων που δείχνουν πόσο στενά παρακολουθούν οι χρονομέτρες την περιστροφή του πλανήτη.
Πότε λοιπόν θα φτάσει η Γη σε μια ημέρα 25 ωρών;
Οι εκτιμήσεις υποδεικνύουν μια χρονική κλίμακα της τάξης των περίπου 200 εκατομμυρίων ετών, υποθέτοντας ότι το σύστημα Γης-Σελήνης συνεχίζει να εξελίσσεται σε γενικές γραμμές με τον ίδιο τρόπο.
Μια γραμμή έρευνας πίσω από αυτή τη συζήτηση προέρχεται από μια ομάδα του Πανεπιστημίου του Τορόντο, η οποία επισημαίνεται σε μια επίσημη επεξήγηση από τη Σχολή Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Ο αστροφυσικός Norman Murray είναι ένας από τους ερευνητές που συνδέονται με αυτό το έργο σχετικά με το πώς έχει αλλάξει η διάρκεια της ημέρας της Γης με την πάροδο του χρόνου.
Οπότε ναι, η 25ωρη ημέρα είναι «εντός χρονοδιαγράμματος». Αλλά είναι τόσο μακριά που δεν θα επηρεάσει τους ανθρώπους, τον πολιτισμό ή ακόμα και το σχήμα των ημερολογίων μας με οποιαδήποτε πρακτική έννοια. Άλλες δυνάμεις μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη διάρκεια της ημέρας.
Οι παλίρροιες είναι ο μακρύς, αργός ρυθμός των τυμπάνων, αλλά δεν είναι η μόνη επιρροή. Η περιστροφή της Γης μπορεί να μετατοπιστεί ελαφρώς όταν η μάζα κινείται γύρω από τον πλανήτη, όπως όταν λιώνει ο πάγος ή μεγάλες ποσότητες νερού αναδιανέμονται.
Αυτή η σύνδεση μεταξύ των κλιματικών αλλαγών στη μάζα και της περιστροφής της Γης συζητείται σε μια επισκόπηση της NASA για τις αλλαγές περιστροφής που συνδέονται με τον πάγο και τα υπόγεια ύδατα. Αυτά τα φαινόμενα εξακολουθούν να λειτουργούν σε μικροσκοπικές κλίμακες, αλλά δείχνουν ότι η διάρκεια της ημέρας διαμορφώνεται από περισσότερες από μία διαδικασίες.
Ακόμα και μεγάλα μηχανικά έργα μπορούν να έχουν μετρήσιμο αντίκτυπο στη θεωρία, γι' αυτό και ορισμένοι συνδέουν αυτό το θέμα με ιστορίες όπως αυτή η έκθεση του ECOticias για ένα έργο που συνδέεται με την περιστροφή της Γης. Είναι μια υπενθύμιση ότι, με υψηλή ακρίβεια, η Γη δεν είναι μια τέλεια άκαμπτη σβούρα.
dnews.gr
