Στο πιο απομακρυσμένο χωριό του Καβοντόρου, την Αμυγδαλιά, λειτουργεί ένα μικρό σχολείο που εξακολουθεί να κρατά ζωντανή την ψυχή του τόπου. Ένα σχολείο με έναν μόνο μαθητή και μία δασκάλα, η οποία καθημερινά φροντίζει να παραμένει «αναμμένο» το φως της γνώσης και της ελπίδας.
Σε αυτό το ξεχωριστό σχολείο, τα Καβοντορίτικα κάλαντα ξαναζωντάνεψαν, συνοδεία λύρας και νταουλιού, όπως παλιά. Κάτοικοι του χωριού συγκεντρώθηκαν, άκουσαν, συμμετείχαν και μοιράστηκαν στιγμές συγκίνησης, μνήμης και παράδοσης.
Η εικόνα από την εκδήλωση αποτυπώνει ένα φως που δεν σβήνει ποτέ· το φως της παράδοσης, της μουσικής, της παιδείας και της αγάπης μιας ολόκληρης κοινότητας για τον τόπο της.
