Προσλήφθηκαν για να μπαλώσουν τρύπες στο εγκαταλελειμμένο και σχεδόν διαλυμένο σύστημα υγείας, κάποιοι από αυτούς πριν την πανδημία, ενώ οι περισσότεροι με το πρώτο κύμα. Τους υποσχέθηκαν ότι θα τους μονιμοποιήσουν και μέχρι σήμερα τους εμπαίζουν.
Υπέγραψαν διετούς διάρκειας συμβάσεις, πολλές από τις οποίες, στη συνέχεια τις μετέτρεψαν σε συμβάσεις μέσω ΕΣΠΑ, όπου οι εργαζόμενοι θα πληρώνονταν από το ΕΣΠΑ και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σήμερα που τα κονδύλια τελειώνουν τι θα γίνει με τους εργαζόμενους;
Στο νοσοκομείο μας με τέτοιου είδους συμβάσεις, είναι 75 περίπου εργαζόμενοι, διαφόρων ειδικοτήτων, οι οποίοι έχουν κάνει εφημερίες, έχουν εργαστεί νυχτερινά, Κυριακές, Αργίες και παραμένουν απλήρωτοι, για 5 μήνες.
Από τη μία οι πενιχροί μισθοί και από την άλλη η εκτόξευση των τιμολογίων ρεύματος, οι συνεχείς αυξήσεις σε καύσιμα και είδη πρώτης ανάγκης, δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση.
Ο χαμηλός μισθός μόνος του δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες των εργαζομένων και περιμένουν τις υπερωρίες για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν.
Είναι το λιγότερο προκλητική η στάση των αρμοδίων που επικαλούνται ότι όλο αυτό το διάστημα έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να επισπεύσουν τη διαδικασία, τονίζοντας ότι τουλάχιστον διασφάλισαν να παίρνουν οι εργαζόμενοι το μηνιαίο μισθό τους. Δηλαδή θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν το μισθό τους; Θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που διεκδικούν τα αυτονόητα;
Απαιτούμε την άμεση πληρωμή όλων των δεδουλευμένων (εφημερίες, νυχτερινά, Κυριακές, Αργίες).
Συνεχίζουμε τον αγώνα για αξιοπρεπείς μισθούς, προσλήψεις και μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
Το ΔΣ
