Έφυγε πριν από λίγη ώρα από τη ζωή ο Βαγγέλης Ρωχάμης σε ηλικία 73 ετών. Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Άφησε την τελευταία του πνοή στο Νοσοκομείο Χαλκίδας όπου νοσηλευόταν.
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης κάποτε ήταν ένας περιβόητος κακοποιός που παρέμεινε στη φυλακή για είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια, χωρίς να έχει χύσει ούτε σταγόνα αίμα. Η λατρεία του για τις αποδράσεις και την ελευθερία δημιούργησε γύρω του τον θρύλο του «Πεταλούδα».
Ο ίδιος είχε πει σχετικά: «Δεν μετανιώνω τίποτα» απάντησε στην ερώτηση για το τι θα άλλαζε αν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω. «Από μικρό παιδί έβλεπα γουέστερν και μου άρεσαν οι ‘κακοί’, τα παληκάρια».
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης γεννήθηκε το 1951 στην Εύβοια.
Η πρώτη απόδραση
Η πρώτη του απόδραση ξεκίνησε το 1971 στο πλαίσιο της στρατιωτικής του θητείας όταν απέδρασε λόγω του ότι δεν του χορηγήθηκε άδεια προκειμένου να δει την νεογέννητη κόρη του. Κατηγορήθηκε επίσης για κλοπή μοτοποδηλάτου και ήλθε σε προστριβή με ανωτέρους του στο στρατό οπότε και έλαβε προσωρινή αναβολή ως Ι-5. Για την εν λόγω κλοπή καταδικάστηκε σε τρεισήμισι μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ το 1976 φυλακίστηκε για την κλοπή που πραγματοποίησε στο ταχυδρομείο του χωριού του.
Προσωπική ζωή
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης από τον πρώτο του γάμο απέκτησε δύο κόρες. Τα προβλήματα που είχε όμως με το νόμο, οι φυλακές και οι αποδράσεις, έφεραν σύντομα το διαζύγιο.
Ποτέ όμως δεν εγκατέλειψε την οικογένεια του.
Οι φυλακίσεις
Το 1980 ο Βαγγέλης Ρωχάμης συνελήφθη για απόπειρα πώλησης κλεμμένων τηλεοράσεων και φυλακίστηκε στον Κορυδαλλό. Το Δεκέμβριο του 1981 πρωταγωνίστησε στην πρώτη στάση κρατουμένων στις φυλακές αναπτύσσοντας πολιτικό, διεκδικητικό ρόλο. Για τη δράση του στη στάση δικάστηκε το 1986 και καταδικάστηκε σε 27 μήνες φυλακή. Επίσης, καταδικάστηκε για ληστείες, κλοπές, φθορές ξένης ιδιοκτησίας, οπλοφορίες, οπλοχρησίες χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα αίματος.
Στη φυλακή της Κέρκυρας ήταν πολύ αγαπητός. Τον θεωρούσαν άνθρωπο που «το έλεγε η ψυχή του». Έκανε πολλούς φίλους μέσα στη φυλακή, αλλά εμπιστευόταν λίγους. «Ακόμη και όταν ήμουν στην απομόνωση ένιωθα ελεύθερος» είχε δηλώσει μετά την αποφυλάκισή του, τον Απρίλιο του 2000. Στην πραγματικότητα πάντως έκανε τα πάντα για να βρεθεί για λίγο έξω από τη φυλακή, έστω και αν ήξερε ότι μετά θα τον ξανάπιαναν, γιατί λάτρευε την ελευθερία. Μάλιστα, κάποιοι ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν ότι ενώ οι διωκτικές αρχές τον αναζητούσαν, εκείνος διασκέδαζε σε νυχτερινά κέντρα και ζούσε έντονα την κάθε στιγμή της ζωής του σαν να ήταν η τελευταία…
Οι 10 αποδράσεις
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης σύμφωνα με τη wikipedia, έχει πραγματοποιήσει πάνω από δέκα αποδράσεις από τις φυλακές Κορυδαλλού, Χαλκίδας, Κέρκυρας και Αλικαρνασσού. Στις αποδράσεις του τον βοήθησαν φίλοι, ενώ στην απόκρυψή τους βοήθησαν γυναίκες. Χαρακτηριστικό ήταν το περιστατικό στα μέσα της δεκαετίας του ’80, οπότε η αστυνομία τον αναζητούσε με συντονισμένη επιχείρηση μεγάλης κλίμακας και ο Ρωχάμης διασκέδαζε σε νυχτερινό κέντρο, οι θαμώνες του οποίου δεν τον κατέδωσαν.
Ο Ρωχάμης αποφυλακίστηκε με βούλευμα τον Απρίλιο του 2000 και έκτοτε ζούσε στο Λευκαντί της Εύβοιας.
Η φυγή από τον Κορυδαλλό ως δικηγόρος
Στα πλαίσια της συνέντευξης που είχε παραχωρήσει ο Βαγγέλης Ρωχάμης στον Πέτρο Κωστόπουλο, είχε πει: «Για να πάμε στο επισκεπτήριο περνούσαμε τουλάχιστον δέκα πόρτες. Άλλες ήθελαν κλειδιά και άλλες όχι. Όταν περνούσαμε από την γραμματεία, είδα ότι τα κλειδιά ήταν περασμένα σε ένα ταμπλό. Όταν τα είδα την πρώτη φορά, φρόντισα να έχω ένα κομμάτι πλαστελίνης μαζί μου. Όταν πέρναγα από εκεί – συνήθως όταν επέστρεφε από τα Δικαστήρια – και είχα χρόνο δέκα λεπτά μέχρι να έρθει η σειρά μου, έπαιρνα ένα κλειδί και μπαμ (το έβαζε πάνω στην πλαστελίνη). Πέρασαν δέκα μήνες, ίσως και χρόνος, για να πάρω τα 5 – 6 κλειδιά που χρειαζόμουν. Τα έδινα σε κάποιον έξω και μου τα έφτιαχνε. Το να ανοίξεις όλες τις πόρτες ήταν θέμα υπομονής. Τις δύο τελευταίες τις άνοιξαν μόνοι τους, από εκεί που έφευγαν οι δικηγόροι, γιατί έτσι έφυγα. Είχα ντυθεί σαν δικηγόρος» ενώ παραδέχεται ότι είχε βοήθεια από κάποιον φίλο, ο οποίος του είχε ανοίξει την πόρτα πριν από την κεντρική.
«Μπορούσα να οργανώνω τους κρατούμενους να είναι αγαπημένοι και διεκδικούσαμε όλοι μαζί περισσότερα δικαιώματα και καλύτερη ζωή στις φυλακές» σημειώνει ο Βαγγέλης Ρωχάμης στο πλαίσιο της ίδιας συνέντευξης και στη συνέχεια περιγράφει το πως πρωτοστάτησε σε εξεγέρσεις στον Κορυδαλλό και στις φυλακές Κέρκυρας: «Το ’81 είχαμε καταλάβει επί ένα μήνα τη φυλακή. Μέχρι και τα υπόγεια ελέγχαμε» αναφέρει και εξομολογείται πως η μόνη φορά που δεν πέτυχε εξέγερση ήταν στην Κέρκυρα, όπου και κάηκε ολοσχερώς το κτίριο, χωρίς ωστόσο να τραυματιστεί κανείς από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους!
Στα πλαίσια της ίδιας συνέντευξης ο Βαγγέλης Ρωχάμης είχε αποκαλύψει πως η πιο «επικερδής» από όλες τις ληστείες του, ανερχόταν στο ποσό των 60 εκατομμυρίων δραχμών! Ωστόσο, δεν έχει πλέον ούτε ευρώ από εκείνα τα χρήματα. «Τα έτρωγα, τα έδινα… είχα βοηθήσει παιδάκια που είχαν καψίματα και ήθελαν πλαστικές, άλλα που χρειάζονταν εγχειρίσεις» αναφέρει για τα χρήματα των περίφημων ληστειών του.
«Το να είσαι κακοποιός είναι “ακριβό σπορ”. “Έπρεπε να νοικιάζω 12-13 διαμερίσματα ταυτόχρονα. Ήμουν υποχρεωμένος να πληρώνω ανθρώπους για να μου φέρνουν αυτοκίνητα, τα όπλα» είχε εξηγήσει.
Το ουζερί Ρωχάμης
Στη συνέχεια ο Βαγγέλης Ρωχάμης ήταν ένας νομοταγής πολίτης, επιχειρηματίας, ψαράς, αλλά πάνω απ’ όλα καλός σύζυγος.
Γύρισε σελίδα, παντρεύτηκε και δημιούργησε το καφέ ουζερί στο Λευκαντί.
